Het plan was uiteindelijk 100 kilometer fietsen, in het kader van onze actie "Een jaar lang 100". Met mensen uit verzorgings- en verpleegtehuis die daar behoefte aan hadden èn daar ook echt mee geholpen zouden zijn.
Met enthousiasme zijn we er aan begonnen. Van Isselwaerde en Mariënstein kregen we positieve reacties en werd er door de daarvoor verantwoordelijken aan mensen gevraagd of ze een keertje mee wilden fietsen. Van Ewoud kregen we te horen dat het om tijdelijke organisatorische redenen jammer genoeg niet mogelijk was mee te doen en van De Schutse in Lopik hebben we ook na herhaald verzoek geen enkele reactie gekregen.
Henk en onze beide Mauritsen waren bereid mee te doen en zo hebben we met twee duofietsen en zes bijrijders/sters zo ongeveer 100 kilometer bij elkaar gefietst. De duofietsen zijn natuurlijk wel elektrisch ondersteund. Daar hebben we ze ook voor aangeschaft. Maar dat die ondersteuning ook altijd werkt? Nou nee... Zo ongeveer halverwege de tweede en derde tocht begaven de batterijen het en moest met ware leeuwenkracht toch de weg naar huis voltooid worden.
Alles ging uiteindelijk om het plezier dat we een aantal mensen konden bieden die anders nauwelijks dit soort dingen deden. Het mooiste voorbeeld was wel de blinde mevrouw die helemaal opging in de geluiden en geuren onderweg en -toepasselijk- 100-uit praatte. Dat is ons allen wel opgevallen. Alle bijrijders kwamen vanzelf op hun praatzadel en vonden het geheel buitengewoon plezierig. En wij dus ook. Volgend jaar nog eens doen!
