Via deze weg wil ik de Lions heel erg bedanken voor de financiële ondersteuning die de Lions mij voor de tweede keer in korte tijd heeft gegeven om mijn droom waar te maken. Ik wil de Lions dan ook graag vertellen waar ik het geld aan heb besteed en tot wat voor mooie resultaten dat daarna heeft geleid.
Met dank aan de ondersteuning van de Lions ben ik afgelopen april (2016) samen met mijn trainer Matthijs Rohfls afgereisd naar Fréjus in Zuid-Frankrijk. Daar hebben we deelgenomen aan een trainingskamp met het Franse, Braziliaanse, Wit-Russische, Belgische en Turkse nationale team. Ook was de Britse wereldtopper Gemma Collis van de partij. We hebben zes dagen op rij acht uur per dag intensief met elkaar getraind. Voor Matthijs en mij was dit onze eerste rolstoelscherm-trainingsstage. Normaal train ik drie tot vier dagen per week twee uur, dus het was heel intensief en we hebben enorm veel geleerd. Daarnaast train ik in Nederland alleen met normale schermers, die tegenover mij in de stoel plaatsnemen. Zij schermen toch anders dan de rolstoelschermers met wie ik in Fréjus dag in dag uit kon trainen.
Het geleerde kon ik tijdens een aansluitende wedstrijd in het Zuid-Franse Antibes meteen uitproberen en met succes. Ik werd tijdens deze wedstrijd derde, waarbij ik voor het eerst schermers achter mij wist te laten, die zich hebben gekwalificeerd voor de Paralympische Spelen in Rio. Dat voelde zo fantastisch! Afgelopen week ben ik naar de Europese Kampioenschappen Senioren geweest. Ik was de op één na jongste deelnemer en ging er heen om ervaring op te doen. Weer merkte ik wat ik allemaal heb geleerd op mijn trainingsstage. Ik werd op degen zeer verrassend tiende van Europa. Op floret werd ik zestiende. In het seniorencircuit zijn dit mijn beste prestaties.
Zonder de hulp van Lions hadden mijn trainer en ik niet samen op trainingsstage gekund en hadden we afgelopen week op het EK niet de tiende plek gehaald.
Dank jullie wel! Vol motivatie ga ik voor mijn droom: de Paralympische Spelen in Tokio 2020.
Groetjes,
Elke
